نداکارگر_خبرنگار و نویسنده
اعتراض های گسترده ای خیابانی در چند شهر افغانستان فقط چند هفته پس از به قدرت رسیدن طالبان نشان دهنده جایگاه ضعیف اجتماعی طالبان در میان مردم و چالش های بزرگ در برابر حکومت این گروه تندرو هست.
هرچند طالبان حدود سه هفته پیش به سرعت کنترول شهرها و پایتخت افغانستان را در دست گرفتند اما چالش اساسی در برابر این گروه چگونگی حکومت داری و به دست آوردن مشروعیت سیاسی در افغانستان و جهان هست.
پس از آن که احمد مسعود رهبر مقاومت ملی در پنجشیر به روز دوشنبه، از مردم خواست علیه طالبان و حامیان منطقه ای آنان دست به اعتراض های گسترده بزنند، صدها تن از شهروندان افغانستان در شهرهای مختلف به جاده ها ریخته و شعارهای ضد طالبان و پاکستان سردادند.
رسیدگی به این اعتراض ها از راه صلح آمیز برای طالبان دشوار هست، طالبانی که در بیشتر از بیست سال گذشته هر اعتراضی را با شلیک گلوله خاموش کرده اند. در اعتراضات دیروز( سه شنبه) هم گزارش های از برخورد های خشونت آمیز طالبان با اعتراض کننده ها و رونامه نگارانی که این تظاهرات را پوشش میدادند، منتشر شده است.
تظاهر کننده ها در برابر طالبانی به شدت مسلح و آماده شلیک ایستادند و بدون هراس از این گروه تندرو اسلامی شعارهای ضد طالبان سر دادند.
اما این تنها چالش فراروی حکومت طالبان نیست. بیسوادی، عدم آشنایی با سیستم های حکومت داری و نداشتن کادر اداری چالش مهم دیگر برای طالبان به شمار میاید. طالبان در میان مردم افغانستان جایگاهی اجتماعی ندارند و بسیاری ها آن ها را تروریست و نظامی به رهبری آنها را نظام دست نشانده پاکستان می دانند.
طالبان دربیست سال گذشته دست به خشونت های گسترده در افغانستان زدند که در نتیجه آن ده ها هزار نظامی و غیرنظامی جان شان را از دست دادند.
حالا به دست آوردن دل مردمانی که در بیست سال گذشته قربانیان دست اول حملات تروریستی جنگجویان طالب بوده اند برای طالبان کارساده ای نیست. در کنار چالش های داخلی، طالبان در سطح منطقه و جهان نیز با مشکلات فراوانی روبرواند.
تا حالا به جز از چند گروه تندرو اسلام گرا، هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته دولت به رهبری آنها را به عنوان دولت رسمی افغانستان قبول نکرده اند.
پس ازآن که طالبان کنترل کابل را به دست گرفتند، گروه های تندرواسلام گرا دریمن، سومالی و سوریه که خود در فهرست سیاه سازمان ملل اند، ازاین پیشرفت استقبال کرده وآن را پیروزی گروه های جهادی دربرابر”کفار” خواندند. ولی طالبان برای ادامه حکومت درافغانستان به چیزهای بیشتر ازاین نیازدارند.
بسیاری ازکشورها ازجمله آمریکا که پیش از خروج ازافغانستان ماه ها با طالبان مذاکره کرد گفته اند به رسمیت شناختن مشروعیت سیاسی طالبان به برخورد های سیاسی واجتماعی و نوع نگاه شان به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان وابسته هست، چیزی که به باور بسیاری ازتحلیل گران طالبان از آن فاصله زیادی دارند. از سوی دیگر به نظر می رسد طالبان با در پیش گرفتن سیاست های تندروانه و اهانت به ارزش ها و مقدسات دینی و فرهنگی اقوام دیگر در افغانستان حکومت شان را در سراشیبی سقوط قرار داده اند، حکومتی که تک قومی و متشکل از چهره های به شدت تندرو اسلامیست.
