تخریب سیمنا پارک که گفته می شود طرح آن از سوی شهرداری به امرالله صالح معاون نخست ریاست جمهوری ارایه شده این روز ها بحث های زیادی را در رسانه های اجتماعی به همراه شده است. این بحث ها اما زمان جدی و اوج گرفتند که کارمندان شهر داری روز گذشته عملا با ماشین های جاده سازی کار تخریب این بنا تاریخی را آغاز کردند.
هر چند این اقدام شهرداری به دلیل واکنش های مردم تا فیصله ی بعدی متوقف شد اما مقاومت در برابر این تصمیم هنوز ادامه دارد.
در تازه ترین مورد ، طاهر زهیر سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ در صفحه ی تیویتر اش به این تصمیم مخالفت کرده است. او گفته ، سینما پارک قدمت تاریخی 70 ساله دارد و جز میراث های فرهنگی قابل حفظ به شمار می رود.
آقای زهیر از امرالله صالح خواسته است تصمیم اش را درین مورد باز نگری کند.
پیشتر صحرا کریمی رییس افغان فلیم نیز مخالفت اش را به این تصمیم نشان داده بود اما او امروز پس از چاشت به گونه رسمی به داخل سینما پارک رفته و اعتصاب کرده است. او درصفحه ی تیویتر اش نوشته (اگر سینما پارک را ویران می کنید با من ویران کنید)
دیشب فرهاد دریا از آوازخوان های معروف کشور نیز در نامه ی سرگشاده به امرالله صالح ، از او ساخت ازاین تصمیم اش دست بکشد. او گفت ( تخریب سینما پارک با تخریب بودا هیچ فرق ندارند ، بودا در مقیاس بزرگ تر و سینما پارک در مقیاس کوچک تر هر دو ارزش های نگهداشتنی فرهنگی اند.
اما امرالله صالح در واکنش غیر مستقیم به این نبشته فرهاد دریا (نوشت نوستا لوژی ها و دل تنگی های برخی ها را درک می کنم و مشوره من برای شان این است که به عوض تبصره نویسی کار کنند ، که شهر نفسش تازه شود. و از میان دیو های مست باید بگذریم)
دیوهای مست یکی از معروف ترین خواندن های میهنی فرهاد دریاست که در سال های اخیر ثبت کرده است.
سینما پارک یاد وخاطره یی یک نسل
بااین حال سینما پارک تنها یک سینما نیست ، بل با روان و خاطره ی یک نسل گره خورده است. محمود صیل نماینده پیشین افغانستان در سازمان ملل متحد ، با یاد آوری خاطره ی از یک فلیم امریکایی در سینما پارک نوشته است ( یکی از فلیم های کمیدی امریکایی ده ی 1970 در سینما پارک دیوانه دیوانه بود ، آن فلیم یک تخیل بود حالا سال هاست بیچاره کابل ، واقعیت های به مراتب بد تر آن را به چشم سر تماشا دارد .)
صنعت سیمنا در افغانستان سالهاست رو به روکود بوده و دولت توجه چندانی به آن ندارد.
برخی فلیم های هم که برخی شرکت های خصوصی درافغانستان تولید می کنند آنقدر کیفت ندارد که بتواند در برابر سرلیالها و فلیم های تولید شده ترکیه ، هند ، ایران وبرخی کشور های دیگر که از طریق رسانه های افغانستان به نشر می رسند رقابت کند. ازسوی هم به باور سینما گران ، دولت نیز درجریان دو دهه پس ازشکست طالبان توجه لازمی برای رشد صنعت سینما در کشور انجام نداده است.
شاید به همین دلیل بسیاری سینما ها درکشور تعطیل بوده و فرهنگ سینما رفتن نیز درمیان شهریان کشور کمر رنگ شده است.
