در زیر سایه ی تیره درختان سربه فلک کشیده کاخ ریاست جمهوری که هزاران زخم ناشی ازجنگ را درخود پنهان کرده اند. شام پنجشنه گروهی از نویسنده ها و فرهنگی ها گرد شده و از تاریخ، فرهنگ وگذشته های یاد کردند. محور سخن رانی ها بیشتر تشریح وضعیت حکومت امانی دست آورد ها و کارهای فرهنگی آن زمان بود.
بخش حرف وحدیث ها در مورد ادیب خان افندی اختصاص داشت، چهره کمتر شناخته شده در حوزه افغانستان که درزمان امان الله خان دیپلومات ونویسنده بوده است.
حکومت افغانستان بخش آثار او را جمع آوری، ترجمه ودرهمین محفل آن را رونمایی کرد.
رییس جمهورغنی با اشاره به اینکه ادیب خان در راس فکر عربی قرار داشت، ازفرهنگی ها خواست اثرهای او از جمله سفرنامه اش را مطالعه کنند.
آثار افندی از طرف نوه های او در لبنان جمع آوری و به همکاری بانوی اول به آرشیف ملی افغانستان تسلیم داده شده است.
رییس جمهورغنی دراین مراسم تاکید کرد که تولید کننده فرهنگ نه بل مصرف کننده است. او تعهد سپرد که به زودی شورای عالی فرهنگی را همانند شورای امنیتی ملی وشواری عالی اقتصادی ایجاد خواهد کرد.
شورای که به باور آقای غنی باید کارهای جدی برای تولید فکر وفرهنگ سازی انجام دهد.
اوگفت(فرهنگ را نمی شود با گدای ساخت)
آقای غنی در ادامه سخنانش گفت، زمان افغانستان به ثبات می رسد که ساختارمند ونهاد محور شود. چیزی به باور منقدانش، خود تااکنون برعکس آن عمل کرده است. آقای غنی با ایجاد شورای اقتصادی وکمیسیون های بیشمار صلاحیت های وزارت خانه ها را که جز ساختار اصل حکومت به شمار می روند عملا تضعیف کرده و بخش صلاحیت های آنان را به همین شورا ها واگذار کرده است، این کار او بارها تقابل را میان نهاد های حکومتی ایجاد کرده و بعضا انتقاد های صریح وزیرانش را در دوره حکومت وحدت ملی نیز به همراه داشت. حالا روشن نیست شورای عالی فرهنگی درموجودیت وزارت اطلاعات وفرهنگ که تنها وظیفه اش درحد جواز دادن به رسانه ها ونهاد های نشراتی خلاصه شده است چی کار متفاوت انجام داده وبا چی مقدار بودیجه ی تشکیل می شود.؟
