نمایش مضحک شکنجه گران عبدالرئوف در بلخ

۹ سالش بود او را بردند و امروز طی یک نمایش مضحک در یازده سالگی او را پیش روی رسانه ها به خانواده اش سپردند. عبدالرئوف کودکی که دو سال تحت شکنجه ی اختطافگر ها قرار داشت. ویدیوهای متعددی از شکنجه ی این کودک طی دو سال نشر شد. ویدیوهای که قلب ملیونها انسان را جریحه دار ساخته. امروز امارت طالبان عبدالرئوف را به خانواده اش پس داد.
حکومت اشرف غنی احمدزی در ظاهر تلاشهای زیادی را برای رهایی این کودک انجام داد، اما این کودک تا ختم آن حکومت همچنان در بند شکنجه گر ها باقی ماند. بعد از حدود ده ماه از اشغال افغانستان توسط طالبان، این گروه تصمیم میگیرد تا این کودک را به خانواده اش پس دهد. پرسشهای زیادی در این میان مطرح است که هیچ کدام را امارت هنوز پاسخ نگفته است.
این کودک کجا بود؟ چه کسی او را ربوده بود؟ چند نفر دستگیر شدند؟ آیا باید منتظر محاکمه ی کسی به اتهام ربودن این کودک باشیم یا نه؟
ادعای آزادی عبدالرئوف از جانب طالبان در حالی مطرح میشود که هیچ کسی در این مورد دستگیر نشده است. در موارد دیگر که بحث اختطاف توسط عوامل غیر طالبان مطرح بوده، طالبان برای نشان دادن قاطعیت شان در ساحه ی حاکمیت شان، اقدام به اعدام عاملان چنین اختطافهای کرده اند. منابع تمویل مالی طالبان در گذشته کشت و قاچاق مواد مخدر، حمایت مالی از جانب پاکستان، فروش سلاح، دزدی و بزهکاری از قبیل اختطاف بود. گروه های مختلف طالبان در مناطق مجبور به تامین خودشان از این مدخل ها بودند. به همین دلیل اغلب اختطافها در شهرهای بزرگ افغانستان توسط عوامل طالبان انجام میشد. اگر گروه های دیگری غیر از اعضای طالبان دست به اختطاف میزدند، طالبان برای برائت جستن از اعمال شان، اقدام به برخورد با آن گروه ها میکردند. یعنی برای اعضای گروه طالبان اختطاف مجاز بود، چون باور داشتند پول آن در جهاد فی سبیل الله مصرف میشود، پس از نظر آنها به لحاظ شرعی مشکلی نداشت.
پدر عبدالرئوف در مصاحبه با رسانه ها اختر لوچک یکی از بزهکارهای خطرناک شهر مزار شریف را عامل ربودن کودکش میداند. اختر لوچک کیست؟ در طول حاکمیت اشرف غنی احمدزی، اختر لوچک یکی از مهمترین عوامل بی ثبات سازی شهر مزار شریف بود. او بارها متهم به قتل، اختطاف و دزدی شد، اما هرگز توسط اداره ی اشرف غنی احمدزی دستگیر نگردید. در یک مورد پسران اختر لوچک هنگام دزدی یکی از صرافی های بزرگ شهر مزار در محاصره ی نیروهای دولتی قرار گرفتند و راهی برای فرار نداشتند. به دستور مستقیم ارگ نیروهای دولتی به جای دستگیری آنها، زمینه ی فرار آنها را فراهم میکند و به محافظ های شخصی صرافها هشدار میدهد که نباید در این موضوع دخالت کنند. اختر لوچک همزمان با گروه های مشخصی از طالبان در حوزه ی شمال افغانستان همکاری میکرد. گزارش همکاری او با این گروه ها همواره از جانب منابع مختلف نشر شد، اما این گزارشها توسط اداره ی اشرف غنی تعقیب نگردید. اختر لوچک به لحاظ قومی پشتون است و به این دلیل هم در اداره ی اشرف غنی احمدزی از مصونیت زیادی برخوردار بود و امکان نزدیکی به طالبان را داشت.
عدم معرفی حتی یک متهم در قضیه ی اختطاف عبدالرئوف از جانب گروه طالبان، به روشنی مشخص میسازد که این گروه در ربودن این کودک دخیل بوده است. اکنون با اوج گیری انتقادها از طالبان و خشم مردمی نسبت کشتارها غیرنظامیان و خصوصاً کودکان در مکاتب و مساجد، طالبان یک سرو صدای رسانه ای را در محور آزادی عبدالرئوف راه انداخته است. ناگفته پیداست که هدف از ایجاد این جو رسانه ای دور کردن افکار عمومی از مسئله ی کشتار است. طالبان تلاش دارند با پس دادن عبدالرئوف به خانواده اش، اتهام دخالت در کودک کشی و قتال های این روزها را از خود دور کنند.
با اینکه طالبان توانستند در محور قضیه ای عبدالرئوف در فضای مجازی و دیگر رسانه ها یک جو پر فشار را ایجاد کنند، اما دیدگاه مردم در این مورد روشن میسازد که افکار عمومی فریب چنین بازی های رسانه ای را نمیخورد.
صحبت های پدر عبدالرئوف میرساند که امارت طالبان به صورت مشخص مواردی را به او گفته تا در رسانه ها مطرح کند. شاید با اشاره به دست داشتن اختر لوچک که گفته میشود این روزها در افغانستان نیست، تلاش میشود نگاه ها را از عوامل اصلی اختطاف دور کنند. حتی اگر اختر لوچک خود در مزار شریف نباشد، مشخص است که یک گروه یک فردی مسوولیت حفاظت این کودک را در یک پناهگاه داشته. چرا آن فرد معرفی نمیشود؟ قدر مسلم این است که طالبان از پیش کشیدن پای هر کسی در این قضیه، میترسند، چون ممکن است راه را برای رسیدن به عوامل اصلی باز کند.
آنچه بسیار مهم است این است که طالبان همواره ثابت کرده اند که توان زیادی در کودک آزاری دارند. آنها حتی از سربریدن کودکان هم ابای ندارند. آنها با حمله با آموزشگاه ها هزاران کودک را قطعه قطعه کردند و به خاک و خود کشیدند. یک گروه با چنین رویکرد و پرونده ی آیا میتواند با پس دادن یک کودک به خانواده اش، چهره ی سیاه خود را سفید کند؟ مگر ممکن است جنایاتی با چنان ابعاد وحشتناک از این گروه سر بزند و بعد بشود گفت این گروه دغدغه ی حیات کودکان را دارد؟
دیر یا زود واقعیت داستان اختطاف عبدالرئوف و دوسال شکنجه ی این کودک افشا خواهد شد و هویت عوامل آن به همه معرفی خواهد گردید.